ustanowiony przez Ministra Zdrowia w 2001 roku, stał się bodźcem do organizacji różnorodnych inicjatyw w walce z depresją.
Głównym celem tego wydarzenia jest szerzenie wiedzy na temat depresji oraz zachęcanie osób dotkniętych tą chorobą do podjęcia leczenia.
Depresja to niezwykle podstępna i wyniszczająca choroba, która wiąże się z poważnymi zaburzeniami nastroju. Pomimo powszechności jej występowania, nadal obarczona jest społecznym piętnem, co powoduje, że osoby borykające się z depresją często unikają szukania pomocy.
Warto zaznaczyć, że depresja jest chorobą uleczalną, jednakże może powracać.
Ta dolegliwość dotyka ludzi niezależnie od płci, wieku, czy pochodzenia. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni, osoby starsze, nowo upieczeni rodzice, a także dzieci i młodzież mogą być jej ofiarami. W przypadku dzieci i młodzieży przebieg depresji może mieć nietypowy charakter, a liczba zachorowań w tej grupie wiekowej dynamicznie rośnie.
Oto 10 charakterystycznych objawów depresji:
1. Smutek, przygnębienie, brak odczuwania radości („nic mnie nie cieszy”).
2. Zmniejszenie zainteresowań (np. brak chęci uprawiania hobby).
3. Spadek aktywności, apatia, spowolnienie, brak motywacji do działania.
4. Problemy ze snem (bezsennosc lub nadmierna senność).
5. Zmniejszenie apetytu, utrata masy ciała (lub rzadziej – zwiększony apetyt i przyrost masy ciała), suchość w ustach.
6. Ciągłe uczucie zmęczenia, brak energii.
7. Lęk, wewnętrzne napięcie, uczucie niepokoju.
8. Trudności w koncentracji i zapamiętywaniu, uczucie obniżonej sprawności intelektualnej.
9. Poczucie beznadziejności, niska samoocena.
10. Dolegliwości bólowe (np. bóle głowy, brzucha, bóle klatki piersiowej, bóle nerwowe).
Leczenie depresji obejmuje farmakoterapię przy użyciu leków przeciwdepresyjnych oraz terapię psychologiczną. Czas trwania leczenia jest uzależniony od indywidualnych potrzeb pacjenta. Ważne jest, aby nie wstydzić się zwrócić o pomoc do lekarza. Szacuje się, że w Polsce około 8 milionów osób cierpi na depresję lub stany depresyjne, z czego tylko 1,5 miliona jest zdiagnozowanych i leczonych.
Warto podkreślić, że dobre rady nie są wystarczające w leczeniu depresji. Mogą one jedynie zwiększyć poczucie winy, obniżyć samoocenę oraz przyczynić się do wycofania
i izolacji, co pogarsza zarówno stan psychiczny, jak i fizyczny.
Zamiast udzielać porad, ważne jest wsparcie emocjonalne, otwarta rozmowa
i zainteresowanie.
Zachęcajmy do zadawania pytań takich jak: „Jak się czujesz?” czy „W czym mogę Ci pomóc?”. Jeśli zauważysz u kogoś objawy depresji, zachęć tę osobę do skonsultowania się z lekarzem.
Należy pamiętać, że choć zdrowa osoba może sądzić, że ma rozwiązanie problemu, pewne uwagi mogą więcej zaszkodzić niż pomóc.
Dlatego w kontekście osoby z depresją należy unikać stwierdzeń typu:
1. „Musisz się przełamać!”
2. „Inni mają gorzej!”
3. „Nie przesadzaj!”
4. „Wychodź do ludzi!”
5. „Znajdź sobie jakieś zajęcie!”
6. „Nie rób tego!”
7. „Uśmiechnij się!”
8. „Życie to nie bajka!”
RODZICU!
BĄDŹ UWAŻNY
OBSERWUJ SWOJE DZIECKO
JEŚLI ZAUWAŻYSZ NIEPOKOJĄCE SYMPTOMY,
NIE WAHAJ SIĘ SZUKAĆ POMOCY!